Brittany.

Konu: Brittany. Paz Haz. 10, 2012 9:08 pm

Monica sinsice gülümsüyordu. Rüzgardan dağılan kahverengi saçları görüşünü zorlaştırıyordu. Cesareti hep gurur duyduğu bir özelliği olmuştu zaten ama günün birinde bu kadar ileri gidebileceği aklının ucundan bile geçmemişti. Yerde yatan adama acımasızca baktı "Son gülen iyi güler. Bunu hayatının sonunda öğrenmen ne kadar acı." Adam cırtlak bir sesle yalvarıyordu ve ağzından dökülen her özür Monica'nın tarif edilemez bir haz duymasına neden oluyordu. Monica annesinin eski asasını sıkıca kavradı. "Yıllar önce ben de sana böyle yalvarmıştım. Yanlış hatırlamıyorsam beni pek umursamamıştın." Eğer büyü yaparak adamı öldürürse başına gelecekleri biliyordu. Ailesi onu kurtarabilirdi ama risk almaya gerek yoktu. Onu normal yollarla öldürebilirdi, salak muggle polisler onu asla yakalayamazlardı. Sıradan muggleları bile yakalayamıyorlardı. Adamın gözlerindeki bakış Şükran Günü için kesilmek üzere olan hindinin bakışlarından daha korku doluydu. Yıllar önceki bakışlarıyla alakası yoktu. Monica'ya saplantılı zevkleri için işkence ederken bakışları şehvet doluydu. Adamın cebinden bıçağı çekip aldı ve şah damarına dayadı. "Güle güle de Adrian" dedi ve boğazında derin bir kesik açtı. Kan, Monica'nın yüzüne sıçramıştı. Yüzünü lacivert kazağının koluna sildi ve son kez Adrian'ın korku dolu suratına baktı. Can çekişiyordu, son solukları, bir köpeğin hırlaması gibiydi. Monica bıçağı cebine attı ve koşarak uzaklaştı. Trafalgar Caddesinin en ıssız köşelerinden birine ulaştığında duvara yaslanıp yere çöktü ve hıçkırarak ağlamaya başladı. Pişman değildi, sadece yıllardır bu anı bekliyordu. Onu öldürdüğü zaman çok güçlü bir zevk duyacağını düşünmüştü ama öyle olduğu söylenemezdi. Sadece eski anılarını hatırlamıştı. O adamın yıllar önce Monica'ya yaptığının aynısını Monica ona yapmış gibi hissediyordu. Bu zamana kadar intikam almaktan hep mutlu olmuştu şimdiyse durum çok farklıydı. Yatılı okulda yaşadıklarını neredeyse unutmuştu ama şimdi hepsi tek tek gözünün önüne geliyordu.

"Beni çağırmışsınız Rahip Bennet." dedi Monica. Rahip Bennet, camın önünde, arkası dönük şekilde, sabahlığıyla duruyordu. Monica, onun içinde bir şey olduğundan şüpheliydi bu yüzden çekiniyordu ayrıca Adrian Bennet'ı daha önce hiç bu şekilde görmemişti. Rahip tok bir sesle "Sandalyeye otur Monica." dedi. Monica söylenenlere uyardı, endişeli bir şekilde sandalyeye oturdu. İçindeki kuruntunun yersiz olduğunu düşünerek kendini avutmaya çalışıyordu. Sonuçta o Tanrı'nın adamıydı ve küçüklüğünden beri Monica'yı tanıyordu, ona hep çok yakın davranmıştı. Pencerenin önünden çekildi masasının önünden geçti. Oradan bir bez parçası ve ip aldı, Monica'ya dönerek "Sakın korkma, seni kutsayacağım hepsi bu. Bir ayin yapacağız" dedi. Monica hiç böyle bir ayin duymamıştı ama Rahip'in dediklerini yaptı. Rahip arkasına geçti ve ellerini iple, sandalyeye bağladı. Monica'nın kalbi kafesinden çıkmak isteyen bir kuş gibi çarpıyordu. Rahip elbisesinin omuz kısmını aşağı doğru çekti ve omzunu elledi. Monica irkildi. Rahip kulağına "Ses çıkarma" diye fısıldadı ve sabahlığını çıkardı. Monica doğru düşünmüştü, içinde hiçbir şey yoktu. Rahip Bennet çıplak bir şekilde karşısında duruyordu. Monica erkekliğine bakmamaya çalışarak kendi ayaklarına baktı."Rahip Bennet lütfen" dedi. Rahip Bennet onu dinlemeden Monica'nın dudaklarına yapıştı ve elbisesini parçaladı. Monica çığlık atınca ağzına bez parçasını tıktı. Monica'nın canı yanıyordu, gözlerinden yaşlar akıyordu ama bu Rahip Bennet'ı durdurmuyordu. Bu gece ondan kurtuluşu yoktu.

Monica geri kalanını hatırlamak istemiyordu bile. Rahip Bennet bu olaydan sonra, "Benimle birlikte olmak istedi" diye bir iftira atmış ve onu manastırdan attırmıştı. Kendi annesi, babası bile değil, ona inanan sadece yakın arkadaşı Cordelia kalmıştı. Bu yüzden Hogwarts mektubu, Monica için yeni bir başlangıçtı. Göz yaşlarını silerek ayağa kalktı ve cep telefonundan yakın arkadaşı Cordelia'yı aradı. "Trafalgar Caddesindeyim. Lütfen beni alabilir misin?". Bu gece yaptığı şeyden hiç kimsenin haberi olmayacaktı ve bir daha o lanet herif kimseye zarar veremeyecekti.

Capitol Mesaj Sayısı : 165 Kayıt tarihi : 17/05/12

#Yazım ve İmla (10/9)
#Kurgu (15/14)
#Akıcılık (20/19)
#Betimleme (25/22)
#Uzunluk (15/12)
#Renklendirme ve Düzen (10/10)
#Bonus (5/5)

91

Keyifli rpler.

» Brittany.